4 Ιαν 2008

#Faidra rulz!

Sigoura ena ksexoristo kanali... Tha mou peis twra se ti diaferei?? Tha sou pw mpes k isws katalabeis :P Mpori na mhn to exw prolabei sthn akmh tou.. alla einai to mono on-line meros pou me exei kanei na gelasw - ekfastw - milisw etsi.. (pws etsi? --> MAGIKA) . Sinexizoume loipon !!

Εφτά χρόνια φαγούρα

... και εφτά χρόνια μουρμούρα... Συνήθως για το παπί που είχα και έχανα συνέχεια. Μεγάλο κόλλημα αυτό το παπί ρε παιδιά. Εφιάλτης μου είχε γίνει... Μα να μην μπορώ να ακούσω τα /onotice... και να έχω και τη cestmoi να με δουλεύει... Αυτό το τελευταίο, ούτε στον εχθρό μου...

Διανύοντας τον έβδομο χρόνο, τι κρατάω και τι αφήνω; Κατ' αρχήν, κρατάω όλους εμάς που αντέξαμε στον χρόνο και βρισκόμαστε ακόμα και τώρα. Πιο αραιά - όπως υπαγορεύει, δυστυχώς, "η παράδοση μου και η τέχνη που εξασκώ" - πάντα όμως με την ίδια ουσία και διάθεση. Κρατάω και όλους εκείνους με τους οποίους έχω χαθεί, αφού μετείχαμε όλοι σε αυτό το θαύμα και θα ήταν άδικο να τους αφήσω πίσω. Κρατάω την πρώτη συνάντηση στο σπίτι της Faidraς, και το "μη φάτε, έρχομαι!" ως δικαιολογία της χαρακτηριστικής μου καθυστέρησης. Το πρώτο μας ταξίδι στη Θεσσαλονίκη για να γνωρίσουμε τους Βόρειους - γεία σου Libra Alter!!!. Εκείνο το αποκριάτικο πάρτυ, με τα αυτοσχέδια σφηνάκια και την φαινή ιδέα του BJ με το tabasco... Κρατάω σίγουρα τον χαρακτηρισμό του αλεξιπτοτιστή, μόνο και μόνο για να τονίσω στη Faidra ότι τελικά, όλοι κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος.... Κρατάω και την ήττα στο Faidra's Game, και την διήμερη υποταγή μου στη cestmoi, αφού έχασα το στοίχημα... Κρατάω, τελικά, εκείνον τον ωραίο στίχο του αγαπημένου τροβαδούρου ...

"Μην πετάξεις τίποτα"

Τι αφήνω πίσω μου; Σίγουρα την ανάγκη για το παπί. Και το μέτρημα του χρόνου. Περιττά και τα δύο. Όλα τα άλλα και να 'θέλα, δεν με αφήνουν. Τα συναντάω κάθε φορά που βρισκόμαστε.

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλλα, σύντροφοι και συντρόφισες. Σε αυτή λοιπόν την νέα μας δικτυακή υπόσταση, μας εύχομαι me agapi, apo Misco, Kronia Polla. Άντε και του χρόνου Φουντούνια!!!!

ΥΓ: Κρατάω βέβαια και την χαρακτηριστική μου ανορθογραφία, αφού όσο και να θέλω, εκείνη δε λέει να με αφήσει. Sorry για τα μαργαριτάρια σύντροφοι!